banner

Onze druivenpluk.

Ja, inderdaad, Onze druivenpluk! Hoezo een mindere opbrengst dit jaar? Elders op deze aardbol misschien wel maar.. Onze druivenstok ging bijna ondersteboven door het gewicht aan haar eigen oogst. Mijn god, wat een hoeveelheid aan grote trossen volzoete overheerlijke druiven dit jaar. Wij dachten dat de kraaien en de merels er al mee weg waren, maar waarschijnlijk zijn die, door hun gulzigheid, ziek neergevallen en hebben ze de hoop opgegeven om de gehele rank leeg te eten.

Volop druiven uit eigen tuin!

18 jaar geleden stopten wij een klein druivenstokje in de grond om een lelijke muur terzijner tijd te bedekken met druif. Wie had gedacht dat ie, na een jaar of 8 al, welig zou tieren over de pergola op ons dakterras. Elk jaar snoeit Manlief de druif drastisch terug tot een hoog ‘och-gut- gehalte’, maar het is net onkruid. Het komt in grote hoeveelheid terug. Menig tuinman knijpt zijn billen bij elkaar als wij snoeien. Nee, niks geen ‘knoppen tellen’ of ‘takjes geleiden’. Gewoon alles wat ‘in de weg hangt’ hard terug snoeien! En voordat alles in de kliko terecht komt, red ik de mooiste trossen om er de lekkerste jam van te maken.
Nou hoor ik U denken: waarom geen wijn maken? Welnu, dat laten wij liever over aan de professionals onder ons. Ieder zijn vak! En jam maken is zooo veeel makkelijker. Druiven koken, sap opvangen, geleisuiker, citroensap, wat kaneel, en oja ( niet geheel onbelangrijk ) een flinke slok port erdoorheen. Half uurtje in laten koken, in jampotten gieten en af laten koelen. En klaar.
voordat de eerste nieuwe-wijn-oogst in de fles zit, hebben wij de voorraad druivenjam al opgesmikkeld of uitgedeeld.
“Lekker, Mam, die nieuwe jam van je”. Het streelt mijn ego.
Binnenkort heb ik een jarige in de familie. Hopelijk heb ik dan nog een pot over om cadeau te doen. Voor de zekerheid zet ik m uit het zicht van man en kinderen; je weet maar nooit!

Groet, Anja

kringelding-75x46